Ο Mohamed A. κάνει απεργία πείνας από τις 13/12, με αίτημα την ακύρωση της απόφασης απέλασής του και κατά συνέπεια παύση της διοικητικής του κράτησης και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς διώκεται από το στρατιωτικό καθεστώς της Αιγύπτου για δημοσιοποίηση βίντεο με δολοφονίες οπαδών του καθεστώτος Μόρσι.
Αρχικά έγιναν 3 προσπάθειες να εισαχθεί στο νοσοκομείο, αλλά δεν κρινόταν επαρκής λόγος η απεργία πείνας, παρότι με βάση την ιατρική δεοντολογία, αν ένας ασθενής αιτιάται αδυναμία και καταβολή δεν μπορεί ένα νοσηλευτικό ίδρυμα να μην ανταποκρίνεται.
Τελικά έπρεπε να φτάσει στην 32η ημέρα απεργίας για να κριθεί αναγκαία η νοσηλεία του στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης λόγω της επιδείνωσης της υγείας του.
Η μη εισαγωγή του Mohamed A. στο νοσοκομείο τον πρώτο καιρό, ήταν μόνο η αρχή ενός κύκλου ιατρικών αυθαιρεσιών και μεθοδευμένης κατάχρησης εξουσίας.
Από την πρώτη κιόλας μέρα που ο απεργός εισήλθε στο νοσοκομείο, άρχισε να διαφαίνεται η στάση κάποιων εκ των γιατρών και των μπάτσων οι οποίοι είτε με το καλό- με το προσωπείο του ενδιαφέροντος-είτε με το κακό- μέσω του φόβου και του εκβιασμού για εξιτήριο- πίεζαν τον Mohamed να σταματήσει την απεργία πείνας. Η απειλή του εξιτηρίου, “νομιμοποιήθηκε” βασιζόμενη σε μια σκόπιμη ερμηνεία του νόμου, που αναφέρεται σε παρακολούθηση απεργών πείνας, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτή θα είναι εντός ή εκτός νοσοκομείου.
Κεντρικό ρόλο σ’όλο αυτο είχε η διευθύντρια της Α’ παθολογικής κλινικής Μ. Κουρόγλου η οποία ήταν η υπεύθυνη γιατρός για τη νοσηλεία του απεργού εκείνο το διάστημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από αυτήν δίνονταν οι εντολές για τη χορήγηση ή μη του ορού, από αυτήν καθορίζονταν οι εξετάσεις που θα γίνονταν, και το σημαντικότερο, από αυτήν εξαρτιόταν η συνέχιση ή μη της νοσηλείας. Η Κουρόγλου εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον την εξουσία αυτή, επί μία βδομάδα απειλούσε καθημερινά ότι θα έδινε εξιτήριο, επιβαρύνοντας τον απεργό πείνας με άγχος και πίεση, καθώς το εξιτήριο σήμαινε και απέλαση στην περίπτωση του-κάτι που αποπειράθηκε και στις 13/1 παρά την κατάσαση του Mohamed-.
Ταυτόχρονα η Κουρόγλου αρνιόταν πεισματικά να παραδώσει τα αντίγραφα των ιατρικών εγγράφων που ζητούσε ο Mohamed, κάτι που πέρα από αντιδεοντολογικό ήταν και άκρως εκδικητικό σαν στάση, καθώς τα έγγραφα αυτά ήταν απαραίτητα και για το δικαστήριο που θα έκρινε την άρση κράτησης του, αλλά και για την νέα αίτηση ασύλου του.
Τελικά, μετά από πιέσεις του κινήματος αλληλεγγύης στο Mohamed, των σωματείων, και κάποιων γιατρών που πήραν σαφή θέση υπέρ του απεργού, η Κουρόγλου διαβεβαίωσε, ότι ο απεργός θα νοσηλευτεί στο νοσοκομείο για όσο διαρκέσει η απεργία πείνας.
Όμως, το μεσημέρι της Δευτέρας (23/1), παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις της, εξέδωσε ξαφνικά εξιτήριο στο Mohamed το οποίο συνυπέγραψαν οι συνάδελφοι της Φ. Παπαλυσάνδρου, και ο Ε. Ζιώγας . Το εξιτήριο πέρα απο σαθρό, προσπαθεί να αποπολιτικοποιήσει την απεργία πείνας, αναγράφοντας στα αίτια “προσωπικοί λόγοι”. Αυτό φαίνεται και στο αίτιο εισαγωγής “διαταραχή ηλεκτρολυτών”, που αφού “αποκαταστάθηκε” δεν χρήζει πλέον λόγο νοσηλείας. Παρόλα αυτά βάσει της ιατρικής δεοντολογίας, ένας απεργός πείνας πρέπει να υποβάλλεται σε συγκεκριμένες εξετάσεις και κατά την εισαγωγή του και πριν την έκδοση εξιτηρίου.
Κάποιες από αυτές είναι: βιοχημικές εξετάσεις, εξέταση της κλινικής εικόνας δηλαδή σφύξεις, αρτηριακή πίεση, απώλεια βάρους, αίσθημα ζάλης και αδυναμία, αλλά και ηλεκτροκαρδιογράφημα. Στην περίπτωση του Μohamed δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω, οι εξετάσεις ήταν μισές και ο εργαστηριακός έλεγχος πλημμελής. Η μη καταγραφή απώλειας βάρους ειδικά, αποτελεί σοβαρή έλλειψη. Ακόμα και με καλές εργαστηριακές εξετάσεις, η απώλεια βάρους ενός απεργού πείνας είναι κομβική, αφού όταν είναι πάνω από 15% της ολικής μυικής μάζας σώματος μπορεί να αποβεί επικίνδυνη και μοιραία ακόμα και για τη ζωή του απεργού, εφόσον παράλληλα συντελείται και απώλεια μάζας από τον καρδιακό μυ, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ανακοπή και αιφνίδιο θάνατο. Αφού οδήγησαν τον Mohamed στα κρατητήρια της ΓΑΔ Λέσβου-παρότι βρισκόταν στην 42η μέρα απεργίας πείνας, το βράδυ της ίδιας ημέρας χρειάστηκε να εισαχθεί εκ νέου στο νοσοκομείο ύστερα απο έντονη δυσφορία που ένιωσε αλλά και ύστερα απο αίτημα του δικηγόρου αλλα και πιέσεις που ασκήθηκαν απο τους/τις αλληληλέγγυους/ες.
Τα γεγονότα αυτά αλλά και η γενικότερη διαχείριση από την Κουρόγλου, καταχραζόμενη την εξουσία της ταυτίζεται με την κυρίαρχη πολιτική η οποία διαχωρίζει υποκείμενα σε σώματα που έχουν και σώματα που δεν έχουν σημασία. Για εμάς η Κουρόγλου και όσοι/ες συνυπέγραψαν το εξιτήριο έχουν πολιτική ευθύνη.
Από την πλευρά μας, ξεκαθαρίζουμε ότι δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε όλες αυτές τις αυθαιρεσίες που γίνονται εις βάρος του Mohamed A.
Ταυτόχρονα, καλούμε κάθε γιατρό, κάθε ιατρικό σύλλογο και φορέα, να πάρει θέση, απέναντι σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις και αυθαιρεσίες που καταστρατηγούν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος, αλλά και απέναντι σε όποιο/α γιατρό έθεσε σε κίνδυνο την υγεία του Mohamed A.
Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Mohamed A.