Την Κυριακή 27 Αυγούστου στην βιβλιοθήκη Le Taslu στην περιοχή ZAD της βορειοδυτικής Γαλλίας θα πραγματοποιηθεί ολοήμερη εκδήλωση-συζήτηση (10πμ – 6μμ) γύρω από την έκδοση «Πληθυσμοί στο Στόχαστρο» με την παρουσία συντρόφων/ισσων της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης.
Το ZAD -παραλλαγή του κυριαρχικού αναπτυξιακού όρου “ Zone d’Aménagement Différé” (Αναβληθείσα Ζώνη Σχεδίασης) σε Zone À Défendre (Ζώνη προς Υπεράσπιση)- με τα λόγια της ιστοσελίδας της κατειλημμένης περιοχής: «…είναι ένα μέρος της επαρχίας κοντά στη Νάντη της Γαλλίας, το οποίο σύμφωνα με αυτούς-που-αποφασίζουν θα έπρεπε να κάνει χώρο για έναν διεθνή αερολιμένα.
Το κατασκευαστικό τους σχέδιο «Μεγάλη Δύση» είναι μία οικονομική πλατφόρμα διεθνούς σημασίας που εκτείνεται από τη Νάντη στο Saint-Nazaire, η οποία θα σχηματίσει μία ενιαία, τεράστια μητρόπολη. Η εκπλήρωση αυτού του σχεδίου σημαίνει την κατοχή του ουρανού, της θάλασσας και της γης, αντικαθιστώντας το τωρινό αεροδρόμιο στη Νάντη με ένα καινούριο στη Notre-Dame-des-Landes, αλλά επίσης και επεκτείνοντας το λιμάνι στο Saint-Nazaire και κατασκευάζοντας νέους δρόμους και λεωφόρους-εθνικές οδούς…
Οι στόχοι μας, ερχόμενοι/ες να ζήσουμε εδώ στο προτεινόμενο μέρος του αεροδρομίου, είναι πολλοί: να ζήσουμε σε μία περιοχή αντίστασης, όπου μπορούμε να είμαστε κοντά σε όσους/ες αντιτίθενται στο σχέδιο εδώ και 40 χρόνια και να έχουμε τη δύναμη να δράσουμε όταν το έργο ξεκινήσει. Να χρησιμοποιήσουμε εγκαταλελειμμένα μέρη προκειμένου να μάθουμε να ζούμε από κοινού, να οργώσουμε τη γη και να γίνουμε πιο αυτονομημένοι από το καπιταλστικό σύστημα.»
Ακολουθεί η αφίσα και η μετάφραση του καλέσματος της εκδήλωσης:
Από το 2015, η «μεταναστευτική κρίση» ακούγεται παντού. Χρειάζεται να κατανοήσουμε αυτήν τη στιγμή, χωρίς να υποπέσουμε στη μιντιακή πλειοδοσία: η μετανάστευση δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, αλλά έχει μία ιδιαίτερη σημασία λόγω των επαναστάσεων στις χώρες του Μαγκρέμπ, του πολέμου στη Συρία και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, που συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στον εκτοπισμό πολλών ανθρώπων και στο μερικό άνοιγμα συγκεκριμένων συνόρων. Πάνω απ ‘όλα, η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών έχει γίνει ένα σημαντικό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την άνοιξη του 2016, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία, η οποία εμπεριέχει ειδικά ότι όλοι οι «νέοι παράνομοι μετανάστες» που θα φθάνουν στην Ελλάδα θα επαναπροωθούνται στην Τουρκία: ο έλεγχος των πληθυσμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο ξεπέρασε ένα σημαντικό κατώφλι, πέραν του οποίου οι μετανάστες μετατρέπονται ρητά σε ένα είδος διπλωματικού νομίσματος. Όταν φτάνουν στα ελληνικά νησιά, τοποθετούνται αμέσως σε κέντρα, όπου ενημερώνονται για την επιστροφή τους στην Τουρκία. Το σύμφωνο μετανάστευσης απαιτεί επίσης από την Τουρκία να «λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποτραπούν οι περαιτέρω οδοί παράνομης μετανάστευσης – θαλάσσιες ή χερσαίες – ώστε να μην είναι προσβάσιμα τα εδάφη με κατεύθυνση την Ε.Ε. Σε αντάλλαγμα, η ΕΕ δεσμεύεται να προσφέρει οικονομική βοήθεια ύψους τριών δισεκατομμυρίων ευρώ, ανανεώσιμη μόλις εξαντληθεί.
Σε λίγα χρόνια, τα σύνορα διαφόρων χωρών της Ευρώπης έχουν ενισχυθεί και επιπλέον έχουν γίνει αδιάβατα σε ορισμένα σημεία. Στην Ουγγαρία, μετά την κατασκευή ενός δεύτερου φράχτη και την αύξηση του αριθμού των συνοριοφυλάκων, ένας νόμος που ψηφίστηκε την άνοιξη επιτρέπει τη συστηματική κράτηση όλων των αιτούντων άσυλο στο έδαφός της.
Ο κλοιός στενεύει, οι μετανάστες έχουν εγκλωβιστεί σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα ή η Σερβία. Νέα στρατόπεδα δημιουργούνται, κέντρα παραμονής για αιτήσεις ασύλου, αλλά και εργαστήρια διαχείρισης και καταστολής του πληθυσμού. Στην Ελλάδα, αυτά τα στρατόπεδα έχουν γίνει ένας πολύ κερδοφόρος οικονομικός τομέας: στο πλαίσιο της κρίσης, οι πολυάριθμες ΜΚΟ που ασχολούνται με τους μετανάστες συνιστούν μία στήριξη στην ανεργία. Στη Λέσβο, για παράδειγμα, η «μεταναστευτική κρίση» έχει «προσφέρει» θέσεις εργασίας στο μισό πληθυσμό. ΜΚΟ οργανώνουν την κοινωνική ειρήνη χωρίς την επιβολή και το γκλομπ. Και αν από τη μία πλευρά αποτελούν έναν πραγματικό τρόπο με τον οποίο πράττει κανείς, από την άλλη αποτελούν έναν τρόπο για να καταστραφούν όλες οι δυνατότητες αυτοοργάνωσης ή εξέγερσης των μεταναστών και όσων τους στηρίζουν.
Αυτά τα στρατόπεδα, ως επί το πλείστον ανοικτά για τους κατοίκους τους, αλλά κλειστά σε οποιονδήποτε άλλον πέραν από ΜΚΟ, τα διαχειρίζεται το Υπουργείο Άμυνας, και συνεπώς ένα μέρος του στρατού. Στην Ελλάδα, η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική και ένας αριθμός όσων υπηρετούν τη θητεία τους περνάνε από αυτά τα στρατόπεδα. Το κίνημα των αρνητών στράτευσης που έχει διαμορφωθεί εδώ και αρκετά χρόνια αντιμετωπίζει έτσι νέα ερωτήματα: η στρατιωτικοποίηση και ο έλεγχος των μεταναστών δεν μπορεί πλέον να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που η Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης συναντήθηκε με την ομάδα της Μυτιλήνης που αγωνίζεται ενάντια στα κέντρα κράτησης, «Musaferat»: μαζί έχουν γράψει ένα βιβλίο που δίνει μια εικόνα για τις συνέπειες της κρίσης της μετανάστευσης στην Ελλάδα , το ρόλο των ΜΚΟ, τη νέα οικονομική αγορά που διαμορφώνεται από τη μετανάστευση: «…η παρούσα έκδοση δεν επιδιώκει μια ακόμα ανάλυση της περίφημης «προσφυγικής κρίσης», που φάνηκε να πέφτει «από τον ουρανό στα κεφάλια μας» τον τελευταίο χρόνο, μετασχηματίζοντας όχι μόνο την κεντρική πολιτική ατζέντα και την ανθρωπογεωγραφία του χάρτη της Ελλάδας, αλλά και τον χάρτη των αντιστάσεων σε αυτή. Επιδιώκει να ανοίξει δημόσια τη συζήτηση για τα αποτελέσματα αυτής της στρατιωτικο/κατασταλτικής διαχείρισης, να αναδείξει τι πραγματικά είναι ο μιλιταρισμός, όχι ως παρεκκλίνουσα ιδεολογία του αστικού πολιτισμού αλλά ως δομικό του κομμάτι […]».
Από τις 10πμ έως τη 1μμ:
- Οδοιπορικό στην Ευρώπη για την κατάσταση των μεταναστών
- Η κατάσταση των μεταναστών στην Ελλάδα και οι σχεδιασμοί στρατιωτικοποίησης
- Οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές της Ε.Ε. και της Ελλάδας
Από τη 1μμ έως τις 2μμ: συλλογική κουζίνα
Από τις 2μμ έως τις 6μμ:
- Στρατιωτικοποίηση
- Η Ολική Άρνηση Στράτευσης, οι αγώνες, η αντίσταση και η αλληλεγγύη
Οι συζητήσεις θα διεξαχθούν στα αγγλικά με μετάφραση στα γαλλικά
