Για την άρση των συρματοπλεγμάτων της εξουσίας.
Η μεγάλη μεταναστευτική κίνηση , η οποία συντελέστηκε τον προηγούμενο χρόνο ανέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο την ολοκληρωτική οχύρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ελληνικού Κράτους, σηματοδότησε, δηλαδή ,την απαρχή ενός νέου κύκλου επιθετικών αντι-μεταναστευτικών πολιτικών με χαρακτηριστική την ντροπιαστική για την ανθρώπινη υπόσταση ευρωτουρκική συμφωνία. Πλέον στην εντεινόμενη κατάσταση εξαίρεσης που βιώνουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες ήρθε να προστεθεί η «παρανομοποίηση» της ύπαρξης μέσω επίπλαστων διαχωρισμών «πρόσφυγας»-«μετανάστης-ια», η εγκαθίδρυση νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης, η αύξηση της διασυνοριακής καταστολής, η συνεχής στρατιωτιοτικοποίηση των συνόρων και οι μαζικές απελάσεις. Στην απέλπιδα προσπάθειά της η κυβερνητική εξουσία παρουσιάζει μία κατάσταση ομαλότητας για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, η οποία βέβαια καταρρέει την επόμενη στιγμή μέσα από τις εικόνες αίσχους των κέντρων κράτησης.
Σε όλη αυτή τη συνθήκη, που άπειροι άνθρωποι εξοντώνονται ηθικά και σωματικά, καταλήγοντας έγκλειστοι σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ,ζώντας κάτω απ‘ το χιόνι πολλές φορές, ο Μοχάμεντ Α., αποφασίζει να προβεί σε έναν αγώνα -με όπλο το ίδιο του το σώμα- διεκδικώντας τα αυτονόητα. Ανάμεσα στα αιτήματα του είναι η παύση της διοικητικής κράτησης του και απώτερος του σκοπός είναι η λήψη ασύλου (μετά από 2 απορρίψεις αιτημάτων του), καθώς στην Αίγυπτο κινδυνεύει η ζωή του από το καθεστώς Σίσι.
Ο Mohamed παρά την στήριξη αλληλέγγυων, και κάποιων ελάχιστων βοηθητικών γιατρών, έχει ταλαιπωρηθεί τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά γιατί όντας στην 39η μέρα απεργίας πείνας, είναι ακόμα πιο ευάλωτος στις πιέσεις είτε των μπάτσων, που μεθοδεύουν την παύση της νοσηλείας του- με σκοπό την απέλαση του εν τέλει-, είτε της διευθύντριας της παθολογικής κλινικής που αρνείται να δώσει τις τιμές των εξετάσεων του. Όλοι οι παραπάνω εργάζονται μαζί προσπαθώντας να κάμψουν τις αντιστάσεις του προκειμένου να σταματήσει την απεργία πείνας.
Ούτως ειπείν, η σημερινή κατάληψη των κομματικών γραφείων του κυβερνώντος κόμματος αποτελεί την ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης τόσο στον αγώνα του μετανάστη απεργού πείνας Mohamed A. , όσο και ευρύτερα σε κάθε μετανάστη και μετανάστρια όπου βλέπει στον εαυτό του/της τις επιπτώσεις του βραχίωνα θανατοπολιτικής όπου έχει αναπτύξει η Ευρώπη-Φρούριο και η Ελλάδα-Φυλακή. Μέσα σε αυτό το κλίμα κοινωνικής ανάθεσης και γενικευμένης απάθειας , το οποίο επέφερε εκ νέου η κυβέρνηση με τις συνεχείς αναφορές περί «μη ύπαρξης εναλλακτικής», τις εκκενώσεις των καταλήψεων στέγης, την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, τις ακροδεξιές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, τις υπερθεαματικές φωτογραφίσεις με φασιστικά κόμματα, αναδύεται η πραγματικότητα της κρατικής βαρβαρότητας, η οποία είναι αμείλικτη και αυτή ακριβώς καλούμαστε να αμφισβητήσουμε ριζικά και να αντιπαλέψουμε. Εν τέλει, ενόσω οι κυρίαρχοι επιτείνουν στο όνομα του ρεαλισμού, την απελπισία, την μισαλλοδοξία και το ρατσισμό, εμείς δεν θα πάψουμε ποτέ να προτάσσουμε «έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους».
Άμεση άρση της κράτησής του του Mohamed A.
Συνέχιση της νοσηλείας του καθ’ όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας
Άμεση παράδοση των ιατρικών του εγγράφων
Ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του
Άμεση παύση όλων των απελάσεων
Συνέλευση αλληλεγγύης στον MohamedA.
