Μυτιλήνη: Από το εθνικιστικό τσίρκο των παρελάσεων στον κόσμο της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης

αναδημοσίευση από την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης

Στο νησί της Λέσβου και στην πόλη της Μυτιλήνης, εδώ και αρκετό καιρό διαμορφώνεται ένα μωσαϊκό αντιφάσεων και αντιθέσεων, με αιχμή το μεταναστευτικό. Ένας τόπος που κυμαίνεται μεταξύ θανάτου και επιβίωσης, καταστολής και αγώνων, απάθειας και αλληλεγγύης, συνήθειας και πείσματος, διαμεσολαβήσεων και αυτοοργάνωσης, εμπορευματοποίησης και μοιράσματος. Μία επικράτεια οργανωμένη διοικητικά από πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία, περιτριγυρισμένη από φρεγάτες και ένστολους, με χιλιάδες μετανάστες/ριες να έχουν εγκλωβιστεί στη «ζεστή φιλοξενία» των στρατοπέδων, των απελάσεων και μίας αναμονής ζωής ή θανάτου, με τις αντιθετικές δυναμικές των κοινωνικών αντιστάσεων από τη μία και ενός κατευθυνόμενου ρατσιστικού συντηρητισμού να αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη.

lesvos_10_161-768x576

Μία εθνική επέτειος δε θα μπορούσε παρά να αποτελέσει άλλη μία ευκαιρία διάχυσης των εθνικών ιδεωδών αλλά και ενός μιλιταρισμού που απλώνεται ολοένα και περισσότερα για τη διαφύλαξή τους. Μία μέρα πριν την εκδήλωση-συζήτηση γύρω από την διασυλλογική έκδοση «Πληθυσμοί στο Στόχαστρο», η Μυτιλήνη είχε φορέσει για λίγες ώρες τα γαλανόλευκα σάβανά της. Για την ακρίβεια, το κράτος, οι τοπικοί θεσμοί, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι έμποροι και τα ΜΜΕ  είχαν φροντίσει να ντύσουν «εορταστικά» με τα ρούχα του εθνικιστικού καθωσπρεπισμού εκατοντάδες παιδιά όλων των ηλικιών, να τα στοιχίσουν, να τα παρατάξουν και να τα μάθουν να παρελαύνουν «οικειοθελώς» (δηλαδή μέσω των πολιτισμένων εκπαιδευτικών μεθόδων της πατριωτικής πλύσης εγκεφάλου, του μαστιγίου του πειθαρχικού εκβιασμού και του στιγματισμού των ανυπάκουων και του καρότου της σχολικής αργίας άνευ απουσίας για τους πειθήνιους) μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις του ελληνικού στρατού, σκύβοντας το κεφάλι και χαιρετίζοντας πειθαρχημένα τους κάθε λογής εθνικούς αφέντες (πολιτικούς, στρατιωτικούς, παπάδες, δημάρχους, μπάτσους κ.ο.κ.). Ενός στρατού που φυλάει τα ευαίσθητα ελληνικά σύνορα από τους φτωχοδιάβολους του καπιταλισμού και τους εκτοπισμένους των πολέμων (οι οποίοι στο μίξερ της κρατικά κατευθυνόμενης ρατσιστικής προπαγάνδας κρύβουν τον αυθεντικό διάβολο του ισλαμισμού και πόσο δε μάλλον του τζιχαντισμού, ανεξαρτήτως ηλικίας, καταγωγής και φύλου) και φυσικά από τα ασπροκόκκινα σάβανα της διπλανής τουρκικής επικράτειας (τα οποία με τη σειρά τους διαφυλάττουν την αγνή τουρκική καθαρότητα από τους ίδιους φτωχοδιάβολους, την ελληνική/ευρωπαϊκή επεκτατικότητα και τους τρομοκράτες-κούρδους). Ενός στρατού που εγγυάται τους χιλιάδες πνιγμένους του Αιγαίου και της Μεσογείου (πάνω από 3,500 νεκροί μετανάστες/ριες  το 2016, σε πλήρη στατιστική ευθυγράμμιση με τα προηγούμενα χρόνια, πριν τις σωτήριες λύσεις και συμφωνίες του ελληνικού κράτους, της Ε.Ε. της Τουρκίας και των Μ.Κ.Ο.), που γεμίζει την επικράτεια με στρατόπεδα/φυλακές /αποθήκες ψυχών.

.lesvos_10_165-768x576

 lesvos_10_167-290x290

lesvos_10_168-290x290

lesvos_10_169-290x290.

Στο εθνικιστικό τσίρκο λοιπόν της 28ης Οκτώβρη, απεικονίστηκε μία στρατιωτικοποιημένη, ψωροπερήφανη και πατριαρχική κοινωνία, υποτελής στις κρατικές επιταγές και ταγμένης στη εθνική σημαία. Μία σημαία, την οποία οι «από κάτω» έχουν διαπαιδαγωγηθεί να προσκυνούν τυφλά ανεξαρτήτως καταγωγής, ηλικίας, φύλου. Μία σημαία στην οποία στρατιωτικοί, φασίστες, ΜΜΕ και βαθύ κράτος βρήκαν τον κατάλληλο τρόπο να συσπειρώσουν όσο κοινωνικό συντηρητισμό δεν είχαν συσπειρώσει όλο το προηγούμενο διάστημα στο νησί (με αλλεπάλληλες αποτυχημένες φασιστοσυνάξεις, κίτρινα δημοσιεύματα και κραυγές ενάντια στους μετανάστες), κατασκευάζοντας μία ψευδή είδηση για την δήθεν ανημπόρια επιτέλεσης ενός φολκλορικού αγήματος μόνο και μόνο από την παρουσία(!) μεταναστών (δηλαδή «ξένων», δηλαδή αλλόθρησκων, δηλαδή ισλαμιστών, δηλαδή τζιχαντιστών, δηλαδή ανθελλήνων, δηλαδή εχθρών). Μια εθνική σημαία που μαζί με μια άλλη -ευρωπαϊκή- σημαία, πνίγει τους δρόμους και τα λιμάνια της Μυτιλήνης όχι μόνο στις εθνικές εορτές αλλά καθημερινά, ορίζοντας τους καθαρούς και περίφραχτους εθνικούς χώρους των κυρίαρχων. Δυο σημαίες που σε ολόκληρη τη Λέσβο συμβολίζουν κυνικά τις εθνικές και υπερεθνικές πύλες προς τον πολιτισμένο κόσμο που για να τις περάσει όμως κάποιος οφείλει να ρισκάρει την ζωή του. Κάπου στην Επάνω Σκάλα της Μυτιλήνης (περιοχή και ιστορικό λιμανάκι της Μυτιλήνης όπου ξεβράστηκαν και έζησαν σε στρατοπεδικές συνθήκες οι πρόσφυς του 1922), δίπλα στο περήφανο άγαλμα της «μικρασιάτικης μάνας», εκεί που το βαθύ κράτος του νησιού μαζί με κάτι εθνόπληκτους ταβερνιάρηδες της περιοχής επιχείρησαν να στήσουν μια δεύτερη υποστολή σημαίας από μετανάστες πριν από ένα περίπου μήνα, δυο σημαίες της Ευρώπης Φρούριο (Ελληνική και ΕΕ), πάνω σε μια ξύλινη προβλήτα, βρίσκονται εκεί όχι απλά για να υπενθυμίζουν στους «εισβολείς» τον εθνικά καθαρό χώρο αλλά και για να ικανοποιούν τα υπαρξιακά δράματα των ντόπιων, που ναι μπορεί να μην ζουν ζωή χαρισάμενη, να μην έχουν τα βασικά μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης αλλά τουλάχιστον έχουν ασφάλεια, στρατό και εθνικές γαίες.

lesvos_10_162-768x576

lesvos_10_163-768x576

Το Σάββατο 29/10, χωρίς τυμπανοκρουσίες και σημαιάκια, χωρίς κρατικά, παρακρατικά και καπιταλιστικά κονδύλια, μία αυτοοργανωμένη και διασυλλογική εκδήλωση-συζήτηση στη Μυτιλήνη διαμόρφωσε ένα πεδίο συνάντησης, γνωριμίας, μοιράσματος και επικοινωνίας. Δεκάδες αλληλέγγυοι/ες στους μετανάστες/ριες, αγωνιζόμενοι/ες ενάντια στην κρατική/καπιταλιστική βαρβαρότητα συναντήθηκαν προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις και προβληματισμούς, όπως επίσης και προτάσεις ή δυνατότητες για τους αγώνες που έρχονται. Μετά την εισήγηση γύρω από την διασυλλογική έκδοση «Πληθυσμοί στο Στόχαστρο» ακολούθησε μία συζήτηση που κινήθηκε σε μία σειρά ζητημάτων, με ενδεικτικότερα εκείνα που αφορούσαν τις ταυτότητες και τους διαχωρισμούς που ελλοχεύουν (του πρόσφυγα, του μετανάστη ή των εθνικών ταυτοτήτων), τις θεσμικές ορολογίες και τους κώδικες (όπως το προσφυγικό δίκαιο, τα δικαιώματα κ.ο.κ.), τη διάχυση του μιλιταρισμού, του εθνικισμού/πατριωτισμού και ενός γενικευμένου συντηρητισμού, τις πιθανές κατευθύνσεις των αντιστάσεων και της αλληλεγγύης, τα έως τώρα πεπραγμένα, μέχρι και τους δρόμους που θα μπορούσαν να ανοιχτούν στο μέλλον.

lesvos_10_166-768x576.

Για έναν κόσμο χωρίς κράτη, σύνορα, στρατόπεδα και χαρτιά.

.

 

Permanentlink zu diesem Beitrag: https://musaferat.espivblogs.net/de/2016/11/08/%ce%bc%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%cf%83%ce%af%cf%81%ce%ba%ce%bf-%cf%84%cf%89/

Schreibe einen Kommentar

Deine Email-Adresse wird nicht veröffentlicht.